JAK USTRZEC SIĘ PRZED GRYPĄ? SZCZEPIĆ CZY NIE SZCZEPIĆ?

Grypa i katar.

JAK USTRZEC SIĘ PRZED GRYPĄ?

A może jednak szczepionka?

Grypa jest ostrą chorobą zakaźną układu oddechowego wywoływaną przez wirusa grypy typu A i B. Zakażenie występuje w okresie zimowym i przenosi się drogą kropelkową przez kaszel lub śluz z nosa. Źródłem zakażenia jest człowiek. Zapobieganie grypie polega na unikaniu kontaktów w okresie wzmożonej zachorowalności, ale nie daje to pewnego efektu. Dlatego jedyną skuteczną metodą zapobiegania grypie jest wcześniejsze zaszczepienie się szczepionką przeciwko grypie, której skład jest zmieniany co roku, zgodnie z przewidywaniami odnośnie do wirusów, które będą wywoływać chorobę w danym sezonie.

  KTO POWINIEN SIĘ ZASZCZEPIĆ?

  • Przede wszystkim niemowlęta i małe dzieci w wieku od 6 miesięcy do 59 miesięcy życia, ponieważ zdrowe dzieci poniżej 2 roku życia oraz dzieci w każdym wieku cierpiące na choroby przewlekłe serca i płuc mają powikłania pogrypowe tak często, jak ludzie w podeszłym wieku. Dzieci przedszkolne są także ważnym źródłem przekazywania wirusa grypy domownikom i innym osobom.
  • Wskazane są szczepienia dzieciom i osobom dorosłym z przewlekłymi chorobami dróg oddechowych, w tym z astmą, przewlekłymi chorobami serca, nerek, cukrzycą, hemoglobinopatią i z upośledzeniem odporności (w tym HIV).

  • Powinny też być szczepione dzieci i nastolatki (od 6 miesiąca do 18 roku życia) przewlekle leczeni aspiryną, narażeni na rozwój zespołu Reya (uszkodzenie mózgu ze śpiączką, stłuszczenie wątroby) w przebiegu grypy
  • Poleca się też szczepienie kobietom w drugim i trzecim trymestrze ciąży przypadającym na sezon grypowy.
  • Warto poddać się szczepieniu przeciwko grypie osobom powyżej 65 roku życia, zdrowym domownikom i opiekunom dzieci i osób dorosłych z grupy wysokiego ryzyka powikłań pogrypowych, pracowników służby zdrowia, pracowników domów opieki zdrowotnej lub wolontariuszy w szpitalach i przychodniach.

 PRZECIWSKAZANIA

Tylko osoby z nadwrażliwością na białko kurze albo na neomycynę (antybiotyk) nie powinny przyjmować szczepionki przeciw grypie. Nie jest też wskazane szczepienie  dla kobiet w pierwszym trymestrze ciąży. Wszyscy pozostali mogą szczepionką uchronić się przed grypą.

REAKCJA NA SZCZEPIENIE

Po przyjęciu szczepionki może pojawić się u osoby zaszczepionej stan podgorączkowy, nawet gorączka albo występują objawy podobne  do grypy. Taki stan utrzymuje się przez 6 – 48 godzin. W przypadku wystąpienia gorączki można przyjąć preparaty obniżające gorączkę. Znacznie rzadziej  można spotkać się z objawami uczulenia (zaczerwienie, wysypka, obrzęk błony śluzowej). W takich przypadkach należy zgłosić się do swojego lekarza rodzinnego.

JAKA SZCZEPIONKA?

Szczepić się praktycznie powinni wszyscy, którzy nie chcą na grypę chorować. Korzyści wynikające ze szczepień są oczywiste: nie choruje się, oszczędza na wydatkach na leki, nie trzeba chodzić do lekarza, nie opuszcza się pracy czy szkoły, nie zaraża innych.

Szczepionki dostępne są w aptekach już od września każdego roku kalendarzowego przez cały okres zachorowań, tj. do wiosny następnego roku. Najczęściej są one też do nabycia bezpośrednio w przychodni lekarskiej. Ponieważ nie są to obowiązkowe szczepienia, pacjent musi za nie zapłacić. Najlepiej o szczegóły pytać swojego lekarza rodzinnego.

CZY MIMO PRZYJĘCIA SZCZEPIONKI MOŻNA ZACHOROWAĆ NA GRYPĘ?

Samo zaszczepienie nie chroni przed samym zachorowaniem. Chorobę jednak przechodzimy  znacznie łagodniej i nie jesteśmy narażeni na groźne, pogrypowe powikłania (zapalenie płuc, oskrzeli, mięśnia sercowego, ucha środkowego i in.).

Warto wiedzieć, że często szczyt zachorowań przeciąga się na marzec a nawet i później. Dlatego zaszczepienie pod koniec sezonu grypowego ciągle chroni w tym sezonie zachorowań.

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii ZDROWIE i oznaczony tagami , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.